بالارفتن از سخت ترین مسیر جهان +عکس
شنبه, ۲۵ بهمن ۱۳۹۳، ۱۱:۴۷ ق.ظ
لاپلاس: برای اولین بار در دنیا، دو مرد، کوین جرجسان 30 ساله، و تامی کالد ول 36ساله، از یکی از بزرگترین و مشکل ترین مسیرهای صخره ای جهان تنها با استفاده از دست و پا بالا رفتند! آنها از صخره گرانیتی ال کاپیتان، با ارتفاع 3000 پا در پارک ملی یوسمیتی کالیفرنیا بالا رفتند. این صخره قبلا چندبار صعود شده اما این بار آن ها از سخت ترین مسیر آن عبور خواهند کرد. و در این راه تنها از یک طناب استفاده می کنند، البته این طناب برای بالا رفتن کمکی به آن ها نمی کند بلکه تنها به عنوان مانعی از افتادنشان عمل می کند. آن ها گاه و بی گاه در چادر های معلقشان استراحت می کردند تا انگشتانشان التیام یابد! تصاویر آن ها را در این صعود در لاپلاس مشاهده می کنید....
مطال و عکس های بیشتر در ادامه مطلب
لاپلاس: برای اولین بار در دنیا، دو مرد، کوین جرجسان 30 ساله، و تامی کالد ول 36ساله، از یکی از بزرگترین و مشکل ترین مسیرهای صخره ای جهان تنها با استفاده از دست و پا بالا رفتند! آنها از صخره گرانیتی ال کاپیتان، با ارتفاع 3000 پا در پارک ملی یوسمیتی کالیفرنیا بالا رفتند. این صخره قبلا چندبار صعود شده اما این بار آن ها از سخت ترین مسیر آن عبور خواهند کرد. و در این راه تنها از یک طناب استفاده می کنند، البته این طناب برای بالا رفتن کمکی به آن ها نمی کند بلکه تنها به عنوان مانعی از افتادنشان عمل می کند. آن ها گاه و بی گاه در چادر های معلقشان استراحت می کردند تا انگشتانشان التیام یابد! تصاویر آن ها را در این صعود در لاپلاس مشاهده می کنید.
کوین و تامی وقتی نیمی از مسیر را بالا رفته اند!
در جاهای بسیاری آن ها تکیه گاهی جز انگشتانشان نداشتند!
آن ها مجبور بودند برای التیام انگشتانشان از نوار و چسب استفاده کنند!
آن ها اولین کسانی بودند که با این امکانات به این مسیر صعود کردند!
آن ها ترجیح می دادند غروب به راه خود ادامه دهند، زمانی که هوا آن قدر سرد باشد که کف دستهایشان عرق نکند.
طناب های نگهدارنده کمکی به بالا رفتن آن ها نمی کرد!
آن ها از انرژی خورشیدی برای وسایل خود استفاده می کنند.
کوین و تامی وقتی نیمی از مسیر را بالا رفته اند!
در جاهای بسیاری آن ها تکیه گاهی جز انگشتانشان نداشتند!
آن ها مجبور بودند برای التیام انگشتانشان از نوار و چسب استفاده کنند!
آن ها اولین کسانی بودند که با این امکانات به این مسیر صعود کردند!
آن ها ترجیح می دادند غروب به راه خود ادامه دهند، زمانی که هوا آن قدر سرد باشد که کف دستهایشان عرق نکند.
طناب های نگهدارنده کمکی به بالا رفتن آن ها نمی کرد!
آن ها از انرژی خورشیدی برای وسایل خود استفاده می کنند.